Van kleine helden
Richard de Nooy
Marjan vloekt. Het waren net kinderen, mannen. Grote baby’s die altijd hun zin wilden krijgen, die hun behoeftes niet konden uitstellen, die moesten lachen om hun eigen stomme grappen, domme spelletjes leuk vonden, nauwelijks hun eigen kont konden afvegen, gingen mokken als ze gewezen werden op beloftes die ze niet waren nagekomen, die zonder aarzeling steun verleenden aan ieder ander lid van hun wereldwijde, pikdragende rukkersclub. Ze zou Bengt eens de waarheid zeggen. Nee, die andere, de...
